Disruption

Ieder mens bakent zijn eigen territorium af, soms zelfs letterlijk: je zet er een hekje om, een schutting of een muur, je sluit ’s avonds de deur en je doet de gordijnen dicht. Binnen ben je veilig en beschermd, buiten is een wereld die moet worden gedeeld met anderen; openbaar en daardoor meestal onveiliger.

Maar wat als het leven achter de beschermende façade niet veilig is en er een gevoel bestaat van onbehagen, kilte en angst? Veiligheid binnen een gezin is lang niet altijd een gegeven. Menselijke relaties zijn vaak niet duurzaam, vriendschappen en liefdes veranderen, huwelijken lopen op de klippen. Met vaak grote gevolgen voor betrokkenen. Even vaak wordt naar buiten toe de schone schijn opgehouden en doet iedereen of er niets aan de hand is. Onverwerkte trauma’s, valse hoop, pijn en stil verdriet bereiken zelden de buitenwereld.

Sushilla Kouwen biedt ons van buitenaf zicht op een modern, maar koel interieur. Wij zien daarin mensen, een man, vrouw en kind, die niet beseffen dat zij door ons worden bekeken. Dat maakt ons tot voyeurs die heimelijk iets zien wat eigenlijk privé zou moeten blijven. Onvermijdelijk vragen wij ons af wie deze mensen zijn, wat ze van elkaar zijn, wat er net is gebeurd of straks zal gebeuren. Is er ruzie, verdriet, pijn? En wie is toch dat mooie meisje in de rolstoel? Wij zien een fragment van een verhaal, een ‘single image narrative’, dat doet denken aan de suspense films van Hitchcock of Brian de Palma. En doordat wij onverwacht een blik naar binnen kunnen werpen, worden wij medeplichtig. Hun verhaal wordt nu ook ons verhaal…

Lees hier het interview met Sushilla Kouwen over haar werk en deelname aan Somfy Photography Award.